Γνώμες για την Τρομοκρατία…
Στο Λεξικό Εννοιών του Αργύρη Ματακιά, απ’ όπου και ο ορισμός της τρομοκρατίας που παρατίθεται στις Έννοιες της Εβδομάδας, περιλαμβάνονται και μερικές Γνώμες για την Τρομοκρατία. Εδώ παρουσιάζω αυτή του κ. Ματακιά.
Αν η ελευθερία του ατόμου αποτελεί θεμελιώδη βιολογική ανάγκη, και αν η ελευθερία της κοινωνίας είναι η πιο βασική προϋπόθεση για την ικανοποίηση αυτής της ανάγκης, η διέξοδος από το υφιστάμενο εξουσιαστικό αδιέξοδο δεν μπορεί παρά να αναζητηθεί στην ελευθερία της κοινωνίας που είναι συναρτημένη με την ανελευθερία του κράτους.
Με βάση αυτόν τον προβληματισμό, κάθε ριζοσπαστική διεκδίκηση της ελευθερίας της κοινωνίας και της συνεπαγόμενης ανελευθερίας του κράτους έχει σαν βάσική προϋπόθεσή της, αφ’ ενός την απερίφραστη καταγγελία όλων των θεσμών και των τρόπων δράσης, που έχουν τις ρίζες τους στο γιακωβίνικο/λενινιστικό ολοκληρωτικό πρότυπο, και αφ’ ετέρου την υπεράσπιση και τη διαρκή διεύρυνση των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, που συνδέονται ιστορικά με το κράτος δικαίου και τη συνεχή αποκρατικοποίηση της ατομικής και κοινωνική ζωής, πράγμα που διασφαλίζει το διαρκή περιορισμό της ελευθερίας του κράτους και τη διαρκή επέκταση της ελευθερίας της κοινωνίας, θεσμοποιώντας μια διαδικασία, μέσω της οποίας γίνεται δυνατή η χειραφέτηση των ατόμων σαν προϊόν της δικής τους συνειδητής δραστηριότητας και μόνο.
Γιατί δεν υπάρχει άλλη χειραφέτηση των ατόμων εκτός εκείνης που είναι "υπόθεση" των ίδιων των εκμεταλλευομένων.
Γιατι, "το να περάσεις μια γριούλα στο απέναντι πεζοδρόμιο" αν δεν το θέλει, δεν είναι καλή πράξη αλλά χουλιγκανισμός. Το να προσφέρεις τις ερωτικές σου υπηρεσίες σε μια γυναίκα αν δεν τις δέχεται, δεν είναι ερωτική πράξη αλλά βιασμός. Και το να "απελευθερώσεις" αυτούς που δε θέλουν να απελευθερωθούν, δεν είναι επαναστατική πράξη αλλά φασισμός…
Με βάση αυτόν τον προβληματισμό, κάθε ριζοσπαστική διεκδίκηση της ελευθερίας της κοινωνίας και της συνεπαγόμενης ανελευθερίας του κράτους έχει σαν βάσική προϋπόθεσή της, αφ’ ενός την απερίφραστη καταγγελία όλων των θεσμών και των τρόπων δράσης, που έχουν τις ρίζες τους στο γιακωβίνικο/λενινιστικό ολοκληρωτικό πρότυπο, και αφ’ ετέρου την υπεράσπιση και τη διαρκή διεύρυνση των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, που συνδέονται ιστορικά με το κράτος δικαίου και τη συνεχή αποκρατικοποίηση της ατομικής και κοινωνική ζωής, πράγμα που διασφαλίζει το διαρκή περιορισμό της ελευθερίας του κράτους και τη διαρκή επέκταση της ελευθερίας της κοινωνίας, θεσμοποιώντας μια διαδικασία, μέσω της οποίας γίνεται δυνατή η χειραφέτηση των ατόμων σαν προϊόν της δικής τους συνειδητής δραστηριότητας και μόνο.
Γιατί δεν υπάρχει άλλη χειραφέτηση των ατόμων εκτός εκείνης που είναι "υπόθεση" των ίδιων των εκμεταλλευομένων.
Γιατι, "το να περάσεις μια γριούλα στο απέναντι πεζοδρόμιο" αν δεν το θέλει, δεν είναι καλή πράξη αλλά χουλιγκανισμός. Το να προσφέρεις τις ερωτικές σου υπηρεσίες σε μια γυναίκα αν δεν τις δέχεται, δεν είναι ερωτική πράξη αλλά βιασμός. Και το να "απελευθερώσεις" αυτούς που δε θέλουν να απελευθερωθούν, δεν είναι επαναστατική πράξη αλλά φασισμός…