Αυτές τις μέρες όλοι κάνουν δώρα, έτσι επιβάλλεται τέλος πάντων. Έχω και παλιότερα βέβαια τοποθετηθεί ενάντια σε αυτή την άνευ λόγου καταναλωτική μανία, την υποχρέωση να γιορτάζεις και να κάνεις δώρα, υποχρέωση που γίνεται ακόμη πιο δυσβάσταχτη μέσα στην οικονομική κρίση που ζούμε.Από την άλλη βέβαια, δεν έβρισκα λόγο για τη γιορτή – η γέννηση του "Θεανθρώπου" δεν με κάλυπτε και πολύ. Ούτε και η… "νέα" χρονιά.

Τώρα όμως βρήκα επιτέλους λόγο να γιορτάζω. Γιορτάζω αυτό που πάντα λάτρευα από μόνη μου, τη φύση, τον ήλιο, την Άνοιξη μέσα μας σε κάθε εποχή. Γιορτάζω το χειμερινό ηλιοστάσιο:

Από σήμερα ξεκινά επισήμως η πορεία της φύσης προς την καλοκαιρία. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται με τα κρύα που αναμένουμε, χτες 21 Δεκέμβρη είχαμε τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους και από σήμερα σιγά-σιγά θα μεγαλώνει η μέρα, μέχρι τις 21 Ιούνη που θα φτάσει στο peak της. Η μέρα "ανοίγει", η ζωή αλλάζει και εξελίσσεται διαρκώς, και το καλοκαίρι έρχεται ξανά.

Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισα να κάνω κι εγώ ένα μικρό δωράκι σήμερα, μηδαμινό σε υλική αξία αλλά μεγαλύτερο σε συναισθηματική και συμβολική αξία: την ελεύθερη διάθεση του ηλεκτρονικού αρχείου του βιβλίου μου Ταξίδι στη Σαμοθράκη: ένα πολιτικό ημερολόγιο.
Ταυτόχρονα, επειδή διαθέτω ακόμη μερικά αντίτυπα από την έντυπη έκδοση, μπορεί όποιος θέλει να το αποκτήσει ή δωρίσει να το προμηθευτεί στο μισό της τιμής του – μπορείτε να επικοινωνήσετε στο [email protected] γι αυτό.

Υπάρχει κι ένας ακόμα λόγος που θέλω να διαθέσω το βιβλίο μου ελεύθερα στο διαδίκτυο. Σε πολύ λίγο καιρό θα εκδοθεί το επόμενο βιβλίο μου, με τίτλο 12 Χρόνια Φυλακή, από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων. Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, εν μέσω της αναμονής του "νέου παιδιού", ήρθε η ώρα να αποδεσμευτώ από το προηγούμενο, να το αφήσω ελεύθερο να πάρει το δρόμο του….

Κατεβάστε ελεύθερα, κοινοποιήστε σε φίλους, προωθήστε αυτό το μικρό δωράκι και σε άλλους:
το pdf, το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο.