17.12.2008
Μια ανάλυση της δήλωσης του κ. Καραμανλή περί πολιτικής ευθύνης.
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΧΗΣ
Κι αφού το πόρισμα της ομάδας της Ν.Δ. για την υπόθεση Βατοπεδίου έδειξε, ως ελάχιστη οφειλή στα γεγονότα, πολιτική ευθύνη πέντε πολιτικών προσώπων, κάτι έπρεπε να γίνει. Κι έγινε: ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και πολιτικός τους προϊστάμενος ανέλαβε πλήρως, «και ευθέως» όπως μας διαβεβαίωσε, την πολιτική ευθύνη για μια υπόθεση τη σοβαρότητα της οποίας είχε υποτιμήσει. Οι βουλευτές του κόμματός του, στους οποίους έκανε αυτή τη δήλωση, καταχειροκρότησαν τον Αρχηγό, και έπλεξαν το εγκώμιό του στις τηλεοπτικές κάμερες για την "πολιτική του παρρησία"!
Και μετά τι; Θέλω να πω, αν η πολιτική ευθύνη είναι κι αυτή μια ευθύνη, δεν συνεπάγεται κάποιες συνέπειες; Όταν έχεις, λόγου χάρη, αστική ευθύνη καταβάλεις αποζημίωση. Όταν έχεις ποινική ευθύνη πας φυλακή. Όταν έχεις πολιτική ευθύνη τι επακολουθεί; Μα φυσικά, η παραίτηση. Σε ολόκληρο τον πολιτικό πολιτισμό, τόσο της χώρας μας όσο και διεθνώς, οι πολιτικοί παραιτούνται είτε από «ευθιξία» είτε επειδή τους αναγνωρίζεται «πολιτική ευθύνη», δηλαδή ανικανότητα χειρισμού των καταστάσεων που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας. Μάλιστα, η παραίτηση είναι η ελάχιστη, προσωπική ανάληψη ευθύνης, καθώς η πολιτική ευθύνη «για πράξεις ή παραλείψεις» κατοχυρώνεται τόσο στο άρθρο 85 του συντάγματος όσο και στο άρθρο 42 του π.δ. 63/2005 [δείτε εδώ σχετικό άρθρο του Νίκου Τσούκαλη στην Ε]. Με ποιον ακριβώς τρόπο, τελικώς, σκοπεύει ο κ. Κώστας Καραμανλής να αναλάβει τη δική του ευθύνη, την οποία «με τόση γενναιότητα» παραδέχτηκε; Γιατί δεν παραιτείται;
Ο κ. Κώστας Καραμανλής δεν προτίθεται να παραιτηθεί: οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν επανεκλογή του, οπότε… Η χθεσινή του δήλωση στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του ήταν ένα απλός καθησυχασμός προς τους εμπλεκόμενους ότι δεν θα τους πειράξει κανείς. Αφού ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη! Τον οποίον δεν μπορεί επίσης να πειράξει κανείς. Εκτός απ’ τον λαό: ο οποίος υφίσταται συστηματική λοβοτομή και ούτε αυτός θα τον πειράξει! Μα, γιατί να μη επιθυμεί ο πρωθυπουργός να τιμωρηθεί κανείς, με οποιονδήποτε τρόπο, για όσα συνέβησαν; Ίσως επειδή ο ίδιος λέει ψέματα όταν αναλαμβάνει την ευθύνη χωρίς να το πράττει; Καταρχάς, η… ειλικρίνεια του πρωθυπουργού είναι ήδη γνωστή: «Όπου ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος» − για να μην ξεχνιόμαστε! Επίσης, και επί του προκειμένου αποδεδειγμένη: η δήλωση περί ανάληψης ευθύνης ήρθε δύο εβδομάδες μετά την απόρριψη από μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του πρότασης του ΠΑΣΟΚ για ακύρωση με νόμο όλων των ανταλλαγών στη Λίμνη Βιστωνίδα [δείτε εδώ για τις ψήφους και τους συσχετισμούς των κομμάτων). Αφού λοιπόν προσποιείται ανάληψη ευθύνης, κάτι άλλο προσπαθεί να αποκρύψει − όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε υποκρισία, δηλαδή ασυνέπεια λόγων και πράξεων. Τι είναι αυτό;
Όταν κάποιος δεν παραιτείται αυτό σημαίνει ότι δεν θεωρεί το εαυτό του πραγματικά ανίκανο ή πολιτικά υπεύθυνο. Ίσως επειδή τα γεγονότα δεν τον έπιασαν εξ’ απήνης! Επειδή τα ήξερε, ή και τα σχεδίασε ο ίδιος με τους στενούς του συνεργάτες − τους πολιτικούς που απάλλαξε από την ευθύνη δήθεν αναλαμβάνοντάς την! Ας σημειωθεί ότι η ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας με τη Μονή Βατοπεδίου έχει επιδιωχτεί ενεργά από τον Εφραίμ ήδη από το 1995. Τότε, αφού περιέφερε την «αγία ζώνη» στους πιστούς να προσκυνήσουν, επισκέφτηκε τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου στο σπίτι του στην Εκάλη. Όπως είπε η σύζυγός του, κα Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου στον δημοσιογράφο Κώστα Μπαξεβάνη (στο Κουτί της Πανδώρας, 16.12.08), ο Εφραίμ είχε μαζί του και κάποιον φάκελο με τα αιτήματά του, που αφορούσαν ακριβώς τη διεκδίκηση της λίμνης, μεταξύ άλλων. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αρνήθηκε. Όμως, η απαίτηση του Εφραίμ δεν ήταν καθώς φαίνεται και τόσο απλή∙ χρειαζόταν πρωθυπουργική παρέμβαση. Και τη βρήκε.
Ο κ. Καραμανλής δεν διστάζει να ομολογήσει ανικανότητα ή πνευματική υστέρηση δεδομένου ότι αδιαφορεί παντελώς για τη γνώμη των πολιτών: σκοπός είναι η διεκπεραίωση της αναληφθείσας υπόθεσης! Άλλωστε, για να νιώθει κανείς ευθιξία πρέπει πρώτα να έχει ήθος.
Με απλά λόγια, η μη παραίτηση, η μη ανάληψη δηλαδή πολιτική ευθύνης, μόνο ένα πράγμα υποδηλώνει: ομολογία ενοχής. Και όταν λέμε ενοχής, εννοούμε ποινικής!
Σχολιάστε αυτό το άρθρο εδώ.