Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή που δείχνει, κατά τη γνώμη μου, τη δύναμη του σουρεαλισμού / καταστασιακών λογικών είναι η εξής: Καθώς δεν ασχοληθήκαμε με το να υπογράψουμε τα στιχάκια, μιας και στην εξέγερση ήμασταν όλοι/ες ένα, λίγο καιρό αργότερα ο Συριζα έβαλε μέρος από τα στιχάκια σε έναν μήνα του "εξεγερσιακού" ημερολογίου του Σύριζα της νέας χρονιάς, σαν να είναι δικά του [μια από τις μεμονωμένες περιπτώσεις καπελώματος : – ) ]. Λίγες εβδομάδες μετά είδαμε έκπληκτοι στις ειδήσεις ότι έγινε θέμα στη βουλή, με κάποιον βουλευτή (δε θυμάμαι της νδ ή κανενός άλλου κόμματος) να διαβάζει τους στίχους μας και να κατηγορεί τον Σύριζα ότι προτρέπει σε ντου στη βουλή !!! (" "…και η βουλή απέχει μόλις ένα ντου" ακούστε συνάδελφοι τι γράφει ο Σύριζα!") χα χα χα.
Κάπως έτσι λοιπόν, μια χούφτα στιχάκια που γράφτηκαν γύρω από μια ξυλόσομπα ένα βράδυ από μερικούς φίλους/ες απαγγέλθηκαν μέσα στην βουλή.

τα αλληλέγγυα φιλιά μας σε όλους/ες ραντεβού στους δρόμους και στα στιχάκια