Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία, σε κείμενο με τίτλο

ΑΘΩΩΣΑΝ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ, ΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ!

"η ποινική δίωξη κατά της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας που ασκήθηκε ύστερα από μήνυση του ναζιστή Κ. Πλεύρη για «διασπορά ψευδών ειδήσεων», επικυρώθηκε από το Εφετείο Αθηνών που όρισε τη δίκη στις 12 Απρίλη 2010… Σύμφωνα με το κατηγορητήριο αυτές οι «ψευδείς ειδήσεις» θίγουν το κύρος της δικαιοσύνης και «δημιουργούν ανησυχία στους πολίτες».

Υπενθυμίζουμε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης Πλεύρη η Α.Π είχε καταγγείλει με ανακοινώσεις της ότι συγκεκριμένοι δικαστές (οι Λ. Λαζαράκος, Π. Ματζούνης και Μ. Παγουτέλη) υπεράσπισαν το ναζιστή και εξέφρασαν πρωτοφανείς αντισημιτικές και φιλοναζιστικές θέσεις. Οι καταγγελίες μας εναντίον των δικαστών αυτών ήταν αληθινές και όχι ψευδείς «ειδήσεις» παρμένες τόσο μέσα από τις τοποθετήσεις τους όσο και μέσα από τα ίδια τους τα κείμενα!

Το κύρος της ελληνικής δικαιοσύνης θίγεται αποκλειστικά από την ύπαρξη μέσα σε αυτήν αντισημιτών δικαστών που υπερασπίζουν και αθωώνουν ναζιστές. Και είναι αυτό που ανησυχεί τους πολίτες.

Η προκλητική αυτή δίωξη εναντίον της Α.Π θα γίνει μπούμεραγκ σε βάρος των εμπνευστών της, που μετέτρεψαν έναν ναζιστή σε υπερασπιστή του κύρους της ελληνικής δικαιοσύνης και έγιναν διώκτες της δημοκρατίας.

Καλούμε τους πολίτες να σταθούν στο πλευρό της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, για την απόκρουση της μεγάλης αυτής απόπειρας εκφοβισμού των δημοκρατών και – το χειρότερο – φασιστικοποίησης της δικαιοσύνης. Αν αυτή η απόπειρα δικαιωθεί με τη καταδίκη της Αντιναζιστικής ολόκληρη η πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας θα έχει μπει σε μια πολύ επικίνδυνη τροχιά".

Παραθέτω αυτούσιο το αναλυτικό Δελτίο Τύπου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των συμφωνιών του Ελσίνκι σχετικά με το εν λόγω ζήτημα.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)

Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

27 Φεβρουαρίου 2010

Αλληλεγγύη στην απαράδεκτα δικαζόμενη (12 Απριλίου 2010) Αντιναζιστική Πρωτοβουλία!

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) θεωρεί απαράδεκτη την παραπομπή σε δίκη των στελεχών της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας (ΑΠ) Άννας Στάη, Ρένας Κούτελου και Λάμπη Κατσιάπη, ενώπιον του Β’ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών (λόγω ειδικής δωσιδικίας της δεύτερης ως δικηγόρου), στις 12 Απριλίου 2010, για διασπορά ψευδών ειδήσεων δια του τύπου κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση. Το ΕΠΣΕ καλεί κάθε πολίτη/ισσα να δηλώσει αλληλέγγυος/α προς τους διωκόμενους αγωνιστές/τριες της ΑΠ. Ανήκουν στα απειροελάχιστα άτομα τα οποία όρθωσαν το ανάστημά τους και κατήγγειλαν στη δικαιοσύνη το χειρότερο νεοναζιστικό βιβλίο που κυκλοφορεί στη χώρα. Κατέθεσαν δε σε σειρά δικών που κατέληξαν σε μιαν απαλλακτική απόφαση «επονείδιστη» κατά τον Καθηγητή Μιχάλη Σταθόπουλο («Θέμα και Παραλλαγές» ΕΤ-1 29 Ιανουαρίου 2010). Όπως είναι γνωστό, η απόφαση αυτή διέσυρε την Ελλάδα στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης που έκανα σχετικές αυστηρές συστάσεις και υποχρέωσαν τη δικαιοσύνη σε καθυστερημένη (και μόνο υπέρ του νόμου) έκθεση αναίρεσης από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου: η σχετική απόφαση εκκρεμεί.

Σύμφωνα με την εισαγγελική διάταξη στη βάση της οποίας διώκονται οι κατηγορούμενες/οι, σε αφίσα της ΑΠ που τοιχοκολλήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2009, «ανάφεραν … ψευδείς ειδήσεις σχετικά με εισαγγελικούς λειτουργούς και δικαστικούς λειτουργούς που ενεπλάκησαν στην υπόθεση [Πλεύρη] ότι ‘Με τον ίδιο τρόπο κρύβεται και το τρομακτικό σκάνδαλο της υποστήριξης του Κ. Πλεύρη από δικαστικούς λειτουργούς (τους εισαγγελείς Λ. Λαζαράκο και Π. Ματζούνη και την εφέτη Μ. Παγουτέλη που χαρακτηρίζουν το εγχειρίδιο γενοκτονίας ‘επιστημονικό έργο’ ή ‘ιστορική έρευνα’)». Επίσης, «στις 28 Ιανουαρίου 2009 εξέδωσαν ανακοίνωση δημοσιευθείσα σε ιστοσελίδα των στο διαδίκτυο… με τίτλο: ‘ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΗ 28/1 Γ ΑΙΣΧΟΣ! ΕΓΙΝΕ ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΜΕ ΝΕΑ ΣΥΝΘΕΣΗ’, στην οποία ανέφεραν ψευδείς ειδήσεις σχετικά με εισαγγελικούς και δικαστικούς λειτουργούς που ενεπλάκησαν στην υπόθεση ή σε συναφείς υποθέσεις και με μερίδα εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών της χώρας και συγκεκριμένα ότι: α) ‘Ο Ανακριτής Ματζούνης τον φόρτωσε (δηλ. τον Εισαγγελέα Μουζακίτη που άσκησε ποινική δίωξη κατά του εγκαλούντα) με μια σειρά παρατηρήσεις, που είναι αντισημιτικές και φιλοναζιστικές και με τις οποίες έβγαζε εντελώς αθώο τον ναζιστή’ β) ‘Το ίδιο έκανε και με τον Σπυριδάκη η αντισημίτρια Παγουτέλη. Αυτή διαμαρτυρήθηκε στις προϊστάμενες δικαστικές αρχές για το ότι ο Σπυριδάκης δεν παρέθεσε τη θέση της στην απόφαση και έγραψε ένα μακροσκελές και κατάπτυστο φιλοναζιστικό και αντισημιτικό κείμενο υπέρ του Πλεύρη, το οποίο στη συνέχεια περιελήφθη στην απόφαση’ γ) ‘που φέρνει στην επιφάνεια το φασιστικό δίκτυο που λειτουργεί μέσα στο δικαστικό σύστημα.’». Κατά τον εισαγγελέα, «Οι ειδήσεις … αυτές, πέραν της αναληθείας των, αφού πάντες οι προαναφερόμενοι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί έκριναν κατά συνείδηση και δεν λειτουργεί στο δικαστικό σύστημα φασιστικό δίκτυο, ήσαν και ικανές να επιφέρουν εύλογη ανησυχία στους πολίτες, αφού σ’ αυτούς εγνωστοποιείτο ότι στους κόλπους του δικαστικού συστήματος, το οποίο οφείλει, κατά το Σύνταγμα, να διαπνέεται και να εφαρμόζει τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, λειτουργεί οργανωμένη ομάδα (στην οποία ανήκουν και οι κατονομασθέντες ως άνω λειτουργοί) αποσκοπούσα στην, δια συντονισμένων ενεργειών, ευνοϊκή μεταχείριση και τελική απαλλαγή προσώπων, τα οποία παρανόμως και κατά σύστημα διαδίδουν, προβάλλουν και δημοσίως υποστηρίζουν ρατσιστικές και φασιστικές θεωρίες φυλετικού μίσους και υπεροχής.»

Απουσία αντικειμενικής αμεροληψίας

Η παραπομπή σε δίκη είναι κατ’ αρχή απαράδεκτη γιατί δεν παραπέμφθηκε η διερεύνηση της υπόθεσης, άσκηση ποινικής δίωξης και εκδίκαση σε άλλο δικαστήριο σε άμεση ή έστω αναλογική εφαρμογή του Άρθρου 136 ΚΠΔ: «Το δικαστήριο που είναι αρμόδιο σύμφωνα με τα άρθρα 122 – 125 διατάζει την παραπομπή σε άλλο ισόβαθμο και ομοειδές … ε) όταν ο εγκαλών ή ο ζημιωμένος ή ο κατηγορούμενος είναι δικαστικός λειτουργός από το βαθμό του παρέδρου σε πρωτοδικείο ή εισαγγελία και άνω και υπηρετεί στο αρμόδιο σύμφωνα με τα άρθρα 122 – 125 δικαστήριο.» Από τις φερόμενες ως παράνομες ενέργειες της ΑΠ «ζημιωμένοι» είναι εισαγγελικοί ή δικαστικοί λειτουργοί του Εφετείου Αθηνών, συνάδελφοι των οποίων συνέταξαν το κατηγορητήριο και θα κληθούν να εκδικάσουν την υπόθεση. Επίσης, με βάση την κοινή λογική αλλά και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) οι αναπόφευκτα και απόλυτα θεμιτές καθημερινές φιλικές και στενές συναδελφικές σχέσεις μεταξύ των λειτουργών του Εφετείου Αθηνών τους αφαιρεί κάθε στοιχείο αντικειμενικής αμεροληψίας. Υπενθυμίζεται πως σε μια από τις σχετικές δίκες, στις 3 Δεκεμβρίου 2007, ο Εφέτης Γεώργιος Δημάκης έκανε δήλωση αποχής λόγω της δηλωθείσας φιλίας του από το 1972 με έναν από τους (τελικά αποβληθέντες) πολιτικώς ενάγοντες και στελέχους του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου. Άρα, οι κατηγορούμενοι/ες έχουν ήδη στερηθεί του θεμελιώδους δικαιώματος της δίκαιης δίκης που κατοχυρώνει το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Επαναφορά του καταργηθέντος αδικήματος της περιύβρισης αρχής

Η δίωξη των στελεχών της ΑΠ δεν έγινε μετά από έγκληση των φερόμενων ως «ζημιωμένων» λειτουργών της δικαιοσύνης, που υποτίθεται πως θα θεωρούν ως συκοφαντικά όσα «ψευδή» φέρεται να είπε η ΑΠ. Αντίθετα, έγινε μετά από έγκληση του τότε κατηγορούμενου Κώστα Πλεύρη, στις 11 Φεβρουαρίου 2009, που αναγορεύθηκε έτσι σε υπερασπιστή των δικαστών που είχαν δείξει ευνοϊκή στάση απέναντί του αλλά δεν τόλμησαν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Η προκαταρκτική εξέταση που ακολούθησε διερεύνησε μάλιστα όχι μόνο τη διασπορά ψευδών ειδήσεων αλλά και τη συκοφαντική δυσφήμηση δια του τύπου κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση του … Κώστα Πλεύρη! Για τον προφανώς τουλάχιστο μεροληπτικό εισαγγελικό λειτουργό που διέταξε παρόμοια εξέταση προφανώς ο Κώστας Πλεύρης ταυτίζεται με τη δικαιοσύνη… Αλλά και η τελική παραπομπή σε δίκη με την κατά το περιεχόμενο έωλη και τελικά προσχηματική κατηγορία της διασποράς ψευδών ειδήσεων αποτελεί έμμεση αναβίωση του αδικήματος της περιύβρισης (δικαστικής) αρχής που καταργήθηκε το 1993, ανεξάρτητα αν δεν υπάρχει καν περιύβριση (ούτε διασπορά ψευδών ειδήσεων).

ΕΕΔΑ: Αυστηρή κριτική δικαιοσύνης προστατεύεται από ελευθερία έκφρασης

Μετά από όλα αυτά, δημιουργείται η εντύπωση πως η παραπομπή σε δίκη των στελεχών της ΑΠ αποτελεί «αντίποινο» γιατί άσκησαν το νόμιμο δικαίωμα κριτικής της δικαστικής εξουσίας, με ενδεχόμενο στόχο να αποτραπεί η μελλοντική άσκηση του δικαιώματος της ελευθερίας έκφρασης αλλά και του ελέγχου των δικαστικών αποφάσεων όταν διαφαίνεται πως δεν είναι σύννομες. Γιατί τα επίμαχα κείμενα περιέχουν θέσεις και κρίσεις οι οποίες, σε μια δημοκρατία, προστατεύονται από το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης που κατοχυρώνεται από το Άρθρο 10 ΕΣΔΑ. Στα πλαίσια αυτού, προστατεύεται ακόμα και η σκληρή κριτική των δικαστικών λειτουργών, όπως φαίνεται από τη σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ, υπό την προϋπόθεση βέβαια πως η κριτική και οι καταγγελίες δεν βασίζονται σε γεγονότα που μπορούν να αποδειχθούν κατά αναμφισβήτητο τρόπο ως ψευδή. Για παράδειγμα στην υπόθεση Κατράμη κατά Ελλάδας (6 Δεκεμβρίου 2007) το ΕΔΔΑ δέχθηκε πως ακόμα και δημόσια διατυπωμένοι χαρακτηρισμοί όπως «επίορκος» και «καραγκιόζης» για δικαστικό λειτουργό προστατεύονται από το Άρθρο 10 και καταδίκασε την Ελλάδα επειδή τα ελληνικά δικαστήρια είχαν καταδικάσει την προσφεύγουσα για τη χρήση των όρων αυτών (http://www.nsk.gr/edad/ee447.pdf). Στις δε 11 Φεβρουαρίου 2010, το ΕΔΔΑ, στην υπόθεση Αλφαντάκη κατά Ελλάδας, δέχθηκε πως προστατεύονται επίσης χαρακτηρισμοί δικηγόρου για δικαστικούς όπως «γέλασε με την εισαγγελική πρόταση» που τη θεώρησε «φιλολογική άποψη» (http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=862500&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649 απόφαση και http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=862513&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649 δελτίο).

Σε αναζήτηση «ψευδών ειδήσεων»

Η κατηγορία αφορά διασπορά ψευδών ειδήσεων. Πρώτη είδηση που αναφέρει η ΑΠ είναι: «υποστήριξη του Κ. Πλεύρη από δικαστικούς λειτουργούς (τους εισαγγελείς Λ. Λαζαράκο και Π. Ματζούνη και την εφέτη Μ. Παγουτέλη που χαρακτηρίζουν το εγχειρίδιο γενοκτονίας ‘επιστημονικό έργο’ ή ‘ιστορική έρευνα’)». Δεν υπάρχει τίποτε το ψευδές αφού παρόμοιους χαρακτηρισμούς έκαναν αυτοί οι (και πολλοί άλλοι όπως γνωρίζει το ΕΠΣΕ) δικαστικοί λειτουργοί για το βιβλίο του Κ. Πλεύρη, κάτι που έχει κατ’ επανάληψη επικριθεί δημόσια από ΜΜΕ και πανεπιστημιακούς.

Δεύτερη είδηση της ΑΠ: «α) ‘Ο Ανακριτής Ματζούνης τον φόρτωσε (δηλ. τον Εισαγγελέα Μουζακίτη που άσκησε ποινική δίωξη κατά του εγκαλούντα) με μια σειρά παρατηρήσεις, που είναι αντισημιτικές και φιλοναζιστικές και με τις οποίες έβγαζε εντελώς αθώο τον ναζιστή’». Στο πόρισμα: (http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2008_files/porisma_peitharhikis_exetasis_mouzakiti_20-11-07.tif), ο Εισαγγελέας Εφετών Παναγιώτης Ματζούνης καταλήγει: «Από τη μελέτη του επιδίκου συγγράμματος προκύπτει ότι οι σ’ αυτό διατυπούμενες δυσμενείς απόψεις του συγγραφέως για τους Εβραίους κατά το πλείστον είναι αποτέλεσμα ιστορικής ερεύνης με λεπτομερή αναφορά συναφών ιστορικών γεγονότων και απόψεων τρίτων ιστορικών προσώπων, ιδία περί μίας κατηγορίας Εβραίων, των αποκαλουμένων διά του συγγράμματος Εβραιοσιωνιστών, οι οποίοι κατά την άποψη του συγγραφέως επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία όχι με διαφανή και ειρηνικό τρόπο». Άρα δεν υπάρχει καμιά ψευδής είδηση στο κείμενο της ΑΠ.

Τρίτη είδηση της ΑΠ: β) ‘Το ίδιο έκανε και με τον Σπυριδάκη η αντισημίτρια Παγουτέλη. Αυτή διαμαρτυρήθηκε στις προϊστάμενες δικαστικές αρχές για το ότι ο Σπυριδάκης δεν παρέθεσε τη θέση της στην απόφαση και έγραψε ένα μακροσκελές και κατάπτυστο φιλοναζιστικό και αντισημιτικό κείμενο υπέρ του Πλεύρη, το οποίο στη συνέχεια περιελήφθη στην απόφαση’. Η αιτιολόγηση της μειοψηφούσας απαλλακτικής ψήφου της Εφέτου Μαριάνθης Παγουτέλη είναι διαθέσιμη στην: http://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2008_files/aitiologisi_meiopsifias_pagouteli_se_diki_plevri.tif. Στις 23 Νοεμβρίου 2008, σε δελτίο τύπου με τίτλο «Δίκες Πλεύρη – Ελεύθερου Κόσμου και αντισημιτισμός ανώτερων δικαστικών λειτουργών» το ΕΠΣΕ είχε αναφερθεί στα δύο αυτά κείμενα (http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3376):

«Η εφέτης Μαριάνθη Παγουτέλη υιοθετεί τον αντισημιτισμό, την άρνηση του Ολοκαυτώματος, το θαυμασμό του Ναζισμού και τη διαστρέβλωση του Ταλμούδ και άλλων κειμένων από τον Κ. Πλεύρη. Θεωρεί δε δικαίωμά του να εκφράζει ατιμωρητί παρόμοιες απόψεις…. Ο συντάκτης του πορίσματος Εισαγγελέας Εφετών Παναγιώτης Μαντζούνης ασπάζεται και αυτός θέσεις του Κ. Πλεύρη.»

Στο ίδιο δελτίο είχε αναδημοσιευθεί άρθρο του Ιού στην «Ελευθεροτυπία». Μεταξύ άλλων έλεγε:

*Παρόμοιους προβληματισμούς διατύπωνε και η εκ δεξιών του προέδρου εφέτης Μαριάνθη Παγουτέλη. Η άποψή της ήταν ότι «Δικάζουμε ένα βιβλίο! Δεν με ενδιαφέρει αν απ’ τη μια πλευρά είναι ο ναζισμός ή ο εβραιοσιωνισμός. Και ούτε τασσόμαστε από τη μία ή από την άλλη πλευρά. Μας ενδιαφέρει ένα βιβλίο! Ενας άνθρωπος έγραψε κάποιες απόψεις. Κατακριτέες για τους μεν, θετικές για τους δε!».

*Στο ασυνήθιστα εκτενές σκεπτικό μειοψηφίας (32 σελίδες) που συνέταξε η κυρία Παγουτέλη για να δικαιολογήσει, ότι πρέπει να απαλλαγεί ο Πλεύρης, δεν περιορίζεται σε επιχειρήματα υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης γνώμης. Η δικαστής μπαίνει στην ουσία του και αποφαίνεται ότι «είναι προφανές ότι ο συγγραφέας αναφέρεται σε περικοπές από τα ιερά βιβλία Ταλμούδ, τα οποία αναμφισβήτητα περιέχουν μισαλλόδοξες και αντιχριστιανικές διδαχές, κόντρα σε κάθε έννοια ανθρωπισμού και ως εκ τούτου επισημαίνει δικαιολογημένα ότι ο Εβραίος που υιοθετεί αυτές προφανώς στερείται ανθρωπισμού».

*Σε άλλα σημεία, η εφέτης κρίνει ότι ο Πλεύρης «αποκαλεί υπάνθρωπο Εβραίο όχι τον Εβραίο γενικά, αλλά τον εγκληματία πολέμου Εβραίο» και ότι «υιοθετεί την άποψη των ναζί, χωρίς σκοπό εξυβρίσεως ή προκλήσεως σε πράξεις βίας, ότι η Λευκή Φυλή δεν θέλει σημίτες στην Ευρώπη»

*Μάλιστα, η κ. Παγουτέλη διαβεβαιώνει ότι η φράση «τα υπόλοιπα θα γίνουν όπως πρέπει και ας γίνει οτιδήποτε» του Πλεύρη «δεν σημαίνει ότι προτείνει οπωσδήποτε παράνομα μέτρα και προκαλεί σε πράξεις μίσους και βίας, αλλά ότι ζητά τη λήψη νομίμων μέτρων από την επίσημη Πολιτεία».

*Το χειρότερο είναι ότι η εφέτης επικρίνει και τους μάρτυρες εβραϊκού θρησκεύματος διότι «με υπεκφεύγουσες εκφράσεις απέφυγαν να δηλώσουν ρητά αν καταδικάζουν ή όχι [το Ταλμούδ]», μετατρέποντας τους κατήγορους σε κατηγορούμενους.

Κατά τα άλλα, οι λέξεις «αντισημιτικός» και «φιλοναζισμός» δεν αποτελούν γεγονότα που δύνανται να αποδειχθούν αληθή ή ψευδή, αλλά αξιολογικές κρίσεις. Από τη στιγμή που ο διώκων την ΑΠ εισαγγελέας τα αποκαλεί γεγονότα, το κατηγορητήριο είναι άκυρο. Αλλά και αν αξιολογούνταν ως αξιολογικές κρίσεις, θα ήταν επιλήψιμες υπό όρους μόνο ως συκοφαντικές: στη δίωξη όμως δεν υπάρχει κατηγορία συκοφαντικής δυσφήμησης, αφού όπως προαναφέρθηκε οι δικαστικοί λειτουργοί δεν τόλμησαν ή δεν θέλησαν να ζητήσουν οι ίδιοι την προστασία της δικαιοσύνης. Ακόμα και αν υπήρχε η κατηγορία αυτή πάντως, οι αξιολογικές κρίσεις «αντισημιτικός» και «φιλοναζισμός» δεν μπορούσαν να θεωρηθούν επιλήψιμες αφού έχουν από πολλούς χρησιμοποιηθεί για να χαρακτηρίσουν τις θέσεις του συγγραφέα στο βιβλίο αυτό τις οποίες υιοθέτησαν οι αναφερόμενοι δικαστικοί λειτουργοί.

Τέταρτη είδηση της ΑΠ: «γ) ‘που φέρνει στην επιφάνεια το φασιστικό δίκτυο που λειτουργεί μέσα στο δικαστικό σύστημα.’». Ο εισαγγελέας εξηγεί πως «οι ειδήσεις ήσαν και ικανές να επιφέρουν εύλογη ανησυχία στους πολίτες, αφού σ’ αυτούς εγνωστοποιείτο ότι στους κόλπους του δικαστικού συστήματος, το οποίο οφείλει, κατά το Σύνταγμα, να διαπνέεται και να εφαρμόζει τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, λειτουργεί οργανωμένη ομάδα (στην οποία ανήκουν και οι κατονομασθέντες ως άνω λειτουργοί) αποσκοπούσα στην, δια συντονισμένων ενεργειών, ευνοϊκή μεταχείριση και τελική απαλλαγή προσώπων, τα οποία παρανόμως και κατά σύστημα διαδίδουν, προβάλλουν και δημοσίως υποστηρίζουν ρατσιστικές και φασιστικές θεωρίες φυλετικού μίσους και υπεροχής.» Εδώ ο εισαγγελέας κάνει το ίδιο λάθος που έκανε και η δικαιοσύνης την υπόθεση Αλφαντάκη που οδήγησε στην πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας από το ΕΔΔΑ: έκανε υποκειμενική ερμηνεία του κειμένου της ΑΠ. Η τελευταία αναφέρεται σε «δίκτυο» και όχι «οργανωμένη ομάδα που λειτουργεί με συντονισμένες ενέργειες». Ανεξάρτητα δε από αυτό, η ύπαρξη σημαντικού αριθμού λειτουργών της δικαιοσύνης που έχουν τοποθετηθεί ευνοϊκά προς τον Κώστα Πλεύρη επιτρέπει τη χρήση ανάλογων οξύτατων όρων κριτικής τους από μια αντιναζιστική οργάνωση. Άλλωστε η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζήτησε την αναίρεση υπέρ του νόμου της πιο κραυγαλέας δικαστικής απόφασης αθώωσης του συγγραφέα, την 1 Ιουλίου 2009 (διαθέσιμη στην http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3576 Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θεωρεί πως «αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο ανωτέρω κατηγορούµενος συγγράφοντας το επίµαχο βιβλίο του ‘Εβραίοι, όλη η αλήθεια’ κατέστησε προσιτά στο ευρύ κοινό κείµενα που θα µπορούσαν, λόγω του έντονα επιθετικού ύφους τους, να καλλιεργήσουν µίσος και βία εναντίον των Εβραίων και να ενθαρρύνουν κάθε αναγνώστη τους στην υιοθέτηση ρατσιστικής και αντισηµιτικής συµπεριφοράς». Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κρίνει λοιπόν πως «συντρέχει … περίπτωση των λόγων αναίρεσης α) της ελλείψεως της ειδικής αιτιολογίας που απαιτεί το Σύνταγµα και β) της ευθείας εσφαλµένης εφαρµογής των διατάξεων του Ν.927/1979 περί κολασµού των πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές και άλλες διακρίσεις». Δύσκολα μπορεί να υποστηριχθεί ότι και αυτοί οι πέντε εφέτες, όπως και οι αναφερόμενοι στη δίωξη της ΑΠ αλλά και άλλοι που γνωρίζει το ΕΠΣΕ, έχουν άγνοια του νόμου ώστε να τον εφαρμόζουν εσφαλμένα. Πιο ευλογοφανές είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμερίζονται τις αντισημιτικές και φιλοναζιστικές θέσεις του Κώστα Πλέυρη, κάτι που έχει εκφράσει εκτός από το ΕΠΣΕ και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο:

«ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ» Νοέμβριος 2009

http://www.kis.gr/files/kis%20NOVEMBER.pdf

«ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ…»

ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ παροιμία «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης…» θυμίζει η ενέργεια του Κ. Πλεύρη να μηνύσει τρία στελέχη της «Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας», που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη του. Τους κατηγορεί για διάδοση «ψευδών ειδήσεων» που μπορούν να προκαλέσουν «εύλογη ανησυχία στους πολίτες».

Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ θρησκειών και παραδόσεων, ο κατά δήλωσή του οπαδός του Ναζισμού, ο συκοφάντης των Εβραίων, απομονωμένος από την κοινή γνώμη (εκτός από μία ελαχιστοποιημένη ομάδα των ιδίων με αυτόν αντιλήψεων) απετόλμησε και τούτη την ενέργεια. Την απετόλμησε με την ελπίδα ότι θα μπορέσει

έτσι να επανέλθει στην επιφάνεια της δημοσιότητας.

ΠΡΕΠΕΙ να ομολογηθεί ότι το θράσος του μηνυτή είναι «δικαιολογημένο» αφού βρέθηκε ελληνικό δικαστήριο (και μάλιστα πενταμελές Εφετείο!) να τον αθωώσει για τα όσα συκοφαντικά έγραφε και δια του λόγου υποστήριξε κατά των Εβραίων.

«ΕΥΛΟΓΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ στους πολίτες» αναμφισβήτητα δεν προκαλούν τα όσα τίμια και ευθαρσώς κατήγγειλε η «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία». Εύλογη ανησυχία, μαζί με πολλά ερωτηματικά, προκαλεί η προκλητική αθώωση του Πλεύρη, ο οποίος φαίνεται θεωρεί ότι μπορεί να εξακολουθήσει στο διηνεκές να

υβρίζει ατιμώρητα.

Μ.Κ.

«ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ» Ιούνιος 2009

http://www.kis.gr/files/rachel/TA%20NEA%20MAS%20IOUNIOS.pdf

Δημόσια KATAΓΓEΛIA

Η κατάσταση αυτή είναι απότοκος αισθημάτων, αντιδράσεων και απόψεων στην ελληνική κοινωνία, καθώς και σε κύκλους της κυβερνήσεως και της πολιτικής ζωής του τόπου. Όλα, βέβαια, δεν είναι τόσο καλά όσο εξωτερικά φαίνονται ή όπως διατείνονται μερικοί.

Αυτός είναι ο λόγος που οδήγησε τον πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος κ. Μωϋσή Κωνσταντίνη, σε επίσημη εκδήλωση που έγινε στο Ζάππειο Μέγαρο για να τιμηθούν οι επιζήσαντες όμηροι των χιτλερικών στρατοπέδων, να τονίσει στην χαιρετιστήρια ομιλία του: «Η αποψινή συγκέντρωση μου παρέχει την ευκαιρία να εκφράσω, επίσης, την έκδηλη ανησυχία των Ελλήνων Εβραίων για την αθώωση από Ελληνικό Ανώτατο Δικαστήριο ατόμου –Ναζιστή κατά δήλωσή του, που, εκτός άλλων ύβρεων, περιλαμβάνει σε βιβλίο του πλήθος ανεπίτρεπτων για τον πολιτισμό αντισημιτικών συνθημάτων.

Ανησυχούμε όχι μόνο γιατί κάποιος εκφράζει αντισημιτικές απόψεις, αλλά γιατί βρέθηκε Ελληνικό Ανώτατο Δικαστήριο να θεωρήσει αυτές τις απόψεις ως «επιστημονικές». Ήδη, το τελευταίο μόλις διάστημα σημειώθηκαν και πάλι βανδαλισμοί στο Ισραηλιτικό Νεκροταφείο Ιωαννίνων, ασφαλώς ως αποτέλεσμα των προτροπών του συγκεκριμένου βιβλίου. Αυτή η βεβήλωση ταφικών μνημείων είναι η πολλοστή σε κεντρικό σημείο της πόλης των Ιωαννίνων χωρίς ποτέ η Αστυνομία να έχει συλλάβει κάποιον και χωρίς να έχει επιδειχθεί πνεύμα για την τήρηση της έννομης τάξης.

Ανησυχούμε γιατί στη χώρα μας, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν σημειώνεται μαζική, επίσημη, έμπρακτη αντίδραση κατά της μισαλλοδοξίας του αντισημιτισμού».

«ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ» Μάρτιος 2009

http://www.kis.gr/files/efi/kis%20MARTIOS.pdf

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Χρειάζεται σαφώς να αναφερθεί ότι η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου που αθώωσε τον κατά δική του παραδοχή Ναζιστή Κ. Πλεύρη είναι καθαρά αντισημιτική ως προς το πνεύμα και το περιεχόμενο.

«ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ» Σεπτέμβριος 2007

Η ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΕΒΡΑΪΚΗ ΔΙΚΗ

«H δίκη διεξήχθη στα πλαίσια πρωτοφανούς για την ελληνική δικαιοσύνη αντιεβραϊκού πνεύματος κυρίως λόγω του εισαγγελέα, ο οποίος δεν δίστασε να θεωρήσει το νεοναζιστικό βιβλίο ως ‘επιστημονικό έργο. Στο αντιεβραϊκό πνεύμα που επικράτησε κατά τη δίκη συνέβαλε έμμεσα και η πρόεδρος του δικαστηρίου, η οποία τηρούσε απολογητική στάση απέναντι του κατηγορουμένου για την καθυστέρηση στη διεξαγωγή της δίκης και κατά συνέπεια στην έκδοση του αποτελέσματος! Ο εισαγγελέας τήρησε επίσης απαξιωτική στάση απέναντι στην πρώτη μάρτυρα κατηγορίας [Άννα Στάη, Πρόεδρο της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας], τα επιχειρήματα της οποίας προσπάθησε να αντικρούσει ο ίδιος και όχι οι συνήγοροι του κατηγορουμένου!».

Δικαστικοί δεν ενοχλούνται από επιθέσεις και απειλές εναντίον τους από τον Κώστα Πλεύρη

Στις 29 Ιουλίου 2007, ο Κώστας Πλεύρης σχολίασε στον «Ελεύθερο Κόσμο» ως εξής την παραπομπή του σε δίκη: «Το κατηγορητήριον επιεικώς είναι νομικώς απαράδεκτον… κάποιοι αρμόδιοι κατά παράβασιν του Νόμου προσπαθούν να στοιχειοθετήσουν αδικήματα γνώμης και θέλουν να επιβάλουν περιορισμούς στην ελευθερίαν εκφράσεως απόψεως… Ελπίζω ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη ευρίσκεται εκτός εβραϊκής επιρροής και θα αποδείξη ότι πράγματι είναι αμερόληπτος και ανεπηρέαστος». Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών άσκησε δίωξη και τον παρέπεμψε στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών να δικασθεί. Η τελευταία αρνήθηκε και πέτυχε την απαλλαγή του με βούλευμα…

Επίσης, στο προαναφερθέν άρθρο του Ιού στην «Ελευθεροτυπία», αναφερόταν:

**Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η «θεωρία» που αναπτύσσει ο Πλεύρης για τους δικαστές, μετά την καταδίκη του και ενόψει του Εφετείου (8/4/2008): «Οποιος αξίζει να τιμωρηθεί, όταν τιμωρείται γνωρίζει, ότι δεν αδικείται και στο βάθος της ψυχής του δεν μισεί τον δικαστήν, αφού έστω κι αν δεν το ομολογεί γνωρίζει, ότι διέπραξε αξιόποινον πράξιν. Αντιθέτως όποιος είναι αθώος και τιμωρείται, γνωρίζει ότι αδικείται και μισεί τον δικαστήν, διότι αδίκως τον ετιμώρησε. Προς αποκατάστασιν αδικιών η Πολιτεία εθέσπισε τρεις βαθμούς απονομής δικαιοσύνης, ώστε να διορθούνται δικαστικά λάθη, από άλλα ανώτερα δικαστήρια. Εάν δικαιωθής στο δεύτερο ή στον τρίτο βαθμό, στο Εφετείο δηλαδή ή στον Αρειο Πάγο, αποκαθίσταται το νομικώς ορθόν. Δεν αίρονται όμως αι ψυχολογικαί συνέπειαι της καταδίκης στον πρώτο βαθμό».

**Και ο θαυμαστής του Χίτλερ συνεχίζει: «Η αγανάκτησις, η θλίψις, η αίσθησις της αδικίας, η ηθική μείωσις, η απαξίωσις της προσωπικότητος, η επιβολή του ψεύδους και άλλα σχετικά δεν διαγράφονται μονομιάς, όπως διαγράφεται νομικώς η πρωτόδικος απόφασις. Υφέρπουν στην ψυχήν και συχνώς είναι κακοί σύμβουλοι, που δίδουν τας χειρίστας συμβουλάς. Μερικοί έχουν τέτοιους συμβούλους και ακούουν τας συμβουλάς των εν γνώσει τους, ότι δεν πράττουν καλώς, αλλά μέσα τους επικρατεί η εκδίκησις, που δεν ικανοποιείται με νομικό τρόπο. Οι πολλοί πάντως αρκούνται στην αποκατάστασίν τους στον δεύτερο ή στον τρίτο βαθμό και παραμερίζουν την τιμωρία της πρωτοδίκου καταδίκης των. Αυτοί δεν πρόκειται να καταδιώξουν με κάθε μέσο, νόμιμο ή όχι, εκείνους που τους κατεδίκασαν. Θα τους λησμονήσουν. Δεν είναι σαν τους μερικούς, που δεν ξεχνούν. Θα έλεγα, ότι το 99% λησμονεί και μόνον το 1% εκδικείται».

Τι άραγε εννοεί ο «ποιητής» λέγοντας «με κάθε μέσο, νόμιμο ή όχι»;

Οι απειλές που ο Κώστας Πλεύρης διατύπωσε σχεδόν ένα χρόνο πριν τα επίδικα κείμενα της ΑΠ για εκδίκηση «με κάθε μέσο, νόμιμο ή όχι» των μηνυτών του και δικαστών που τον καταδίκασαν τέθηκαν υπόψη της δικαιοσύνης στα πλαίσια μιας δικογραφίας που έχει ξεχασθεί στα συρτάρια της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών και φυσικά, καθώς είχαν διατυπωθεί δια του τύπου, έχουν παραγραφεί.

Επίλογος

Το ΕΠΣΕ δηλώνει πως έχει στη διάθεσή του και άλλα κείμενα λειτουργών της δικαιοσύνης, από δικογραφίες στις οποίες εμπλέκεται, που μεταχειρίζονται κατά ανάλογο τρόπο τον Κώστα Πλεύρη. Για το λόγο αυτό δηλώνει πως σε ένα κράτος δικαίου αν κάποιοι πρέπει να δικασθούν είναι όλοι αυτοί οι λειτουργοί της δικαιοσύνης. Αυτοί που έβγαλαν αποφάσεις το περιεχόμενο των οποίων παραβιάζει το νόμο 927/79. Ένα νόμο τον οποίο κατά τα άλλα εφαρμόζουν εσφαλμένα αθωώνοντας με ανεπαρκή αιτιολογία τους ρατσιστές. Αυτό άλλωστε εύστοχα διατύπωσε για την πιο κραυγαλέα από αυτές τις αποφάσεις ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών και υποστήριξε ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Το έκαναν όταν ζήτησαν την αναίρεση της «επονείδιστης» αθωωτικής απόφασης 913/2009 των Εφετών του Πενταμελούς Εφετείου Ασπασίας Καρέλλου, Αθανάσιου Καγκάνη, Αρτεμισίας Παναγιώτου, Αλτάνας Κοκκοβού και Θεόδωρου Κανελλόπουλου μετά από ανάλογη πρόταση της Εισαγγελέα Εφετών Θεοφανίας Κοντοθανάση.