Στο στόχαστρο ξανά η ελεύθερη κατασκήνωση |
19.07.13 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Άρθρο δημοσιευμένο στον Αγώνα της Κρήτης στις 19 Ιουλίου 2013, εδώ και εδώ. Στο στόχαστρο ξανά η ελεύθερη κατασκήνωσηΝέα μέτρα της κυβέρνησης για την είσπραξη του προστίμου με διπλασιασμό για όσους δεν πληρώσουν άμεσα και είσπραξη από την αστυνομία/λιμενικό αντί για τους δήμους. Εμπορία της ανάγκης για αναψυχή. Απαγόρευση κυκλοφορίας στο Βάι, συλλήψεις στην Πρέβελη. Απαγόρευση και από το δασαρχείο Χανίων για το Κεδρόδασος.
Πολλά γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες σχετικά με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον τουρισμό και τη διάταξη που διπλασιάζει το πρόστιμο για τους ελεύθερους κατασκηνωτές στα 300 αντί για τα 147 ευρώ που ήταν ως τώρα. Σε πολλά δημοσιεύματα μπλέχτηκαν οι πληροφορίες αναφέροντας τα περί “υπερδιπλασιασμού” στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ). Ας δούμε αναλυτικά τι ισχύει. Στην ουσία το πρόστιμο δεν διπλασιάζεται αλλά εξασφαλίζεται με εκβιαστικό τρόπο η άμεση πληρωμή του ως ήταν μέχρι τώρα, η πληρωμή δηλαδή των 150 (πλέον) ευρώ. Όπως έχει αναλυθεί εκτενώς στο βιβλίο μου Ταξίδι στη Σαμοθράκη: ένα πολιτικό ημερολόγιο (αυτοέκδοση, 2009) το πρόστιμο είχε θεσπιστεί από το 1999, αν και η απαγόρευση ισχύει από το 1976. Το πρόστιμο ήταν διοικητικό και εισπράττονταν από τους δήμους. Όμως, ήδη από το 2007 είχαμε πληροφορηθεί από ανθρώπους του υπουργείου και του ΕΟΤ πως “ήθελαν να το αλλάξουν αυτό και να ορίσουν την αστυνομία ως υπεύθυνη για τα πρόστιμα επειδή, λέει, οι δήμοι δεν εισέπρατταν τα πρόστιμα. Όμως τα σχέδια ανέβαλαν οι… πρόωρες εκλογές [σσ. του 2007]” (σελ. 127, δείτε το απόσπασμα εδώ). Αυτό που δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να κάνει το 2007, έρχεται να το πραγματοποιήσει τώρα. Να εξασφαλίσει δηλαδή την είσπραξη του προστίμου από την αστυνομία ή τις λιμενικές αρχές, μιας και ορισμένοι δήμοι είτε ήταν απρόθυμοι να επιβάλουν πρόστιμα είτε δεν είχαν τους απαραίτητους μηχανισμούς να εξαναγκάσουν τους πολίτες σε κάτι τέτοιο. Κι εδώ ειπεισέρχεται ο ΚΟΚ. Το σκεπτικό της απόφασης αυτής αναλύεται διεξοδικά από την ίδια την επιτροπή της Βουλής: «με τη διάταξη της τρίτης παραγράφου σκοπείται ουσιαστικά η άρση των δυσλειτουργιών που εμπόδιζαν μέχρι σήμερα την πρακτική εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 21 του ν. 2741/99 και απλοποιείται η διαδικασία επιβολής και είσπραξης του προστίμου. Ειδικότερα: α) Με την κατάργηση του διοικητικού προστίμου, απλοποιείται η διαδικασία επιβολής του δεδομένου ότι το πρόστιμο επιβάλλεται στο εξής από το βεβαιούν την παράβαση αστυνομικό ή λιμενικό όργανο χωρίς να απαιτείται η εφαρμογή της διαδικασίας για την επιβολή διοικητικού προστίμου. β) Με την επιβολή του προστίμου και από τα λιμενικά όργανα αντιμετωπίζεται η ελεύθερη κατασκήνωση που πραγματοποιείται στους χώρους αρμοδιότητας της λιμενικής αστυνομίας, (λιμάνια, προβλήτες, αιγιαλό) και τέλος γ) Εναρμονίζεται ηεθνική νομοθεσία με την εν ισχύ νομοθεσία των λοιπών Ευρωπαϊκών Χωρών. Από την διάταξη αυτή συνάγεται ότι η επιβολή προστίμου αρχικά στόχο έχει το μεταφορικό μέσο και στην περίπτωση που δεν υπάρχει μεταφορικό μέσο το πρόστιμο επιβάλλεται στο κατασκηνωτικό μέσο. Μόνον εφόσον λείπουν τα ανωτέρω, ήτοι μεταφορικό και κατασκηνωτικό μέσο το πρόστιμο επιβάλλεται στο άτομο». (Δείτε το νομοσχέδιο και το σκεπτικό της απόφασης εδώ). Γιατί διώκεται η ελεύθερη κατασκήνωση;Στο στόχαστρο της Πολιτείας μπαίνει ξανά η ελεύθερη κατασκήνωση, το δικαίωμα δηλαδή του κάθε πολίτη ή επισκέπτη αυτής της χώρας να ξαπλώσει και να κοιμηθεί κάτω από τ’ αστέρια ακούγοντας το κυμματάκι ή την κιθάρα της παρέας του. Πρόκειται για μία από τις αυτονόητες απολαύσεις πολλών ανθρώπων που επιλέγουν αυτόν τον τρόπο αναψυχής -ανάτασης της ψυχής με άλλα λόγια- όχι (μόνο) επειδή είναι φτηνός αλλά κυρίως επειδή αποτελεί επιλογή και τρόπο ζωής. Κάποτε, πριν από την ανάπτυξη του τουρισμού, η ολιγοήμερη παραμονή στην παραλία ή στο βουνό ήταν αυτονόητη, όπως και τα ολοήμερα μπάνια μαζί με το πικ-νικ. Όμως, η είσοδος του τουρισμού στη ζωή μας ως επιλογή οικονομικής επένδυσης, κέρδους και ανόδου του ΑΕΠ του κράτους μετέβαλλε τους περιηγητές σε τουρίστες και την ελεύθερη διαβίωση στη φύση σε διαφυγόν κέρδος. Ταυτόχρονα η αστικοποίηση απομάκρυνε τους ανθρώπους από την άμεση επαφή με τη φύση καθιστώντας την ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη. Ανάγκη που πλέον έπρεπε να πληρώνουν για να ικανοποιήσουν. Νόμος για την προστασία του οργανωμένου τουρισμού Ο πρώτος νόμος που απαγορεύει την ελεύθερη κατασκήνωση ψηφίστηκε από τη μεταπολιτευτική δεξιά το 1976.Ήδη από τη δεκαετία του ’60 η Ελλάδα είχε αρχίσει να γίνεται πόλος έλξης πολλών περιηγητών καθώς και επώνυμων παραθεριστών. Τότε ακριβώς ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειες επενδύσεων στον τουρισμό, για να συνεχιστούν σε όλη τη διάρκεια της Χούντας με την ακαλαίσθητη επιλογή των μεγάλων ξενοδοχείων και της τσιμεντοποίησης. Έκτοτε ο τουρισμός θεωρείται η “βαριά βιομηχανία” της Ελλάδας. Στο πλαίσιο ανάπτυξης αυτής της “βιομηχανίας”, που σκοπό έχει την αύξηση των κρατικών εσόδων, οτιδήποτε δεν δύναται να κοστολογηθεί, άρα και να φορολογηθεί, αποτελεί διαφυγόν κέρδος. Και γι’ αυτό απαγορεύεται. Η πρώτη απαγόρευση επιβάλεται με τον νόμο 392/1976 (ΦΕΚ 89 Α ́), σύμφωνα με τον οποίο «Απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους» (αρ. 10 §2). Το 1993 με τον νόμο 2160 προσθέτονται στους απαγορευμένους χώρους και οι παραλίες και επεκτείνεται η απαγόρευση και στη «φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες και ιδιώτες» (αρ. 4 §12). Για τους παραβάτες ορίζεται η διαδικασία του αυτόφωρου, φυλάκιση μέχρι τρεις μήνες και/ή χρηματική ποινή. Σε επόμενο νόμο (2741/1999) ορίζεται ως διοικητικό πρόστιμο το ποσό των 50.000 δραχμών (150 ευρώ). Σήμερα, με το νέο νομοσχέδιο, το αυτόφωρο παραμένει για το έγκλημα της ελεύθερης κατασκήνωσης και, επιπλέον, η είσπραξή του γίνεται με τις προβλέψεις του ΚΟΚ! Όσο παράλογο κι αν ακούγεται να θεωρείται αυτόφωρο έγκλημα η ελεύθερη κατασκήνωση, άλλο τόσο παράλογη αλλά εξόχως αποκαλυπτική της κυριαρχίας της λογικής του κέρδους είναι η απαγόρευση στους ιδιώτες να φιλοξενήσουν στο κτήμα τους σκηνές ή τροχόσπιτα. «Όπως με διαφώτισε αρμόδιος υπάλληλος του Ε.Ο.Τ., αυτό που απαγορεύεται είναι η διανυκτέρευση και όχι το παρκάρισμα, λόγου χάρη, του τροχόσπιτου τη μέρα. Γι’ αυτό και η αστυνομία εφορμά τα ξημερώματα. Επίσης, ακόμα και σε οικόπεδο κάποιου ιδιώτη που θα δώσει τη συγκατάθεσή του, θεωρείται παράνομο να μπει πάνω από μία σκηνή ή τροχόσπιτο. “Πρέπει να αποδειχτεί ότι χρησιμοποιούνται μόνο από τον ιδιοκτήτη”, όπως μου είπε. “Δηλαδή δεν μπορώ να φιλοξενήσω και τους φίλους μου με τις σκηνές τους αν θέλω;”, ρωτώ έκπληκτη. “Όχι, γιατί δεν αποδεικνύεται εύκολα αν είναι φίλοι που φιλοξενούνται ή πληρώνουν…”» στο παραπάνω απόσπασμα από Ταξίδι στη Σαμοθράκη, σελ. 127). Φυσικά, τόσο στο υποβληθέν νομοσχέδιο όσο και στα παλαιότερα βλέπει κανείς ότι η απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης προχωρά πλάι-πλάι με τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων στις παραλίες, την τσιμεντοποίηση περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ, την παραχώρηση αιγιαλών σε επιχειρηματίες και άλλα πολλά. Είπαμε, το υπουργείο και η κυβέρνση δεν μεριμνά για το περιβάλλον αλλά για το κέρδος των ημέτερων… Αλλά σε αυτά έχω αναφερθεί εκτενώς στο παραπάνω βιβλίο, στο κεφάλαιο 2 (ελεύθερα αναρτημένα στο διαδίκτυο εδώ). Έντονη καταστολή στην Κρήτη: απαγόρευση κυκλοφορίας στο Φοινικόδασος του Βάι, συλλήψεις στο φοινικόδασος της Πρέβελης, απαγόρευση διανυκτέρευσης στο Κεδρόδασος από το δασαρχείο Χανίων
Φοινικόδασος Βάι, ανατολική Κρήτη «Μετά από το αίτημα του Δήμου Σητείας για απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και παραμονής εκδρομέων στο Βάι καθημερινά έως και 30 Σεπτεμβρίου 2013 και από ώρα 22:00 μέχρι 05:00 για λόγους πυροπροστασίας, ο Αντιπεριφερειάρχης Λασιθίου κ. Ν. Καστρινάκης συγκάλεσε το Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής Προστασίας (Σ.Ο.Π.Π) της Περιφερειακής Ενότητας Λασιθίου και λαμβάνοντας υπόψη του την σύμφωνη γνώμη των μελών του καθώς και την ανάγκη πυροπροστασίας του μοναδικού Φοινικοδάσους από ενδεχόμενη πυρκαγιά (από αμέλεια ή όχι), εξέδωσε την σχετική απαγόρευση της κυκλοφορίας για τον δρόμο που έχει αρχή τη διασταύρωση του δρόμου Παλαικάστρου – Ερημούπολης και τέλος το χώρο στάθμευσης κοντά στην είσοδο για την παραλία του Φοινικοδάσους. Ο υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας Τζανοκωστάκης Γιάννης (Δείτε την απόφαση εδώ) Βέβαια το βράδυ δεν λειτουργούν οι εμπορικές εγκαταστάσεις στην παραλία του φοινικόδασους, κάτι που καθιστά περιτούς τους τουρίστες. Και, αναρωτιέται κανείς, ένας τόσο πολύτιμος τουριστικός προορισμός, γιατί δεν διαθέτει εκσυχρονισμένο σύστημα πυρόσβεσης; Ας μεταφερθούμε λοιπόν στην Πρέβελη, που διαθέτει ένα πανάκριβο σύστημα πυροπροστασίας. Φοινικόδασος Πρέβελης, νότιο Ρέθυμνο Οι συλλήψεις έγιναν στην περιοχή του Ασωμάτου, και συγκεκριμένα στην περιοχή της λίμνης Πρέβελης του δήμου Αγίου Βασιλείου, όχι στον πυρήνα του δρυμού. Στον πυρήνα του δρυμού υπάρχει καθημερινή φύλαξη από τη διεύθυνση δασών. Να θυμίσουμε ότι τον Αύγουστο του 2010 είχε γίνει ξανά μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας με προσαγωγές ελεύθερων κατασκηνωτών. Τότε είχαν φροντίσει σε κείνο το “ντου” να τους διώξουν όλους. Δέκα μέρες αργότερα ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε μεγάλο μέρος του φοινικόδασους. Τότε είχε γίνει γνωστό ότι στον δρυμό υπήρχε ειδικό σύστημα πυροπροστασίας που είχε κοστίσει 1,2 εκ. ευρώ, που όμως δεν λειτούργησε. Άγνωστο παραμένει αν σήμερα λειτουργεί το σύστημα αυτό. Να επισημανθεί ότι, όπως καταγγέλουν οι ελεύθεροι κατασκηνωτές, οι ίδιοι και η παρουσία τους ήταν προστατευτική για τον δρυμό, ειδικά για την περίπτωση πυρκαγιάς. Να σημειώσουμε εδώ πως το ίδιο ακριβώς σκηνικό είχε στηθεί και το 2007 στον Καϊάφα, στη δυτική Πελοπόννησο. Τότε είχε γίνει υπερβολικής έντασης εκδίωξη όλων των κατασκηνωτών, για να ακολουθήσουν δέκα μέρες μετά οι καταστροφικές πυρκαγιές που κατέκαψαν όλη την περιοχή. Λίγο μετά, στην ευρύτερη περιοχή της Ζαχάρως ο τότε δήμαρχος Πανταζής Χρονόπουλος συγκάλεσε έκτακτο δημοτικό συμβούλιο για την παραχώρηση 2.300 στρεμμάτων για τουριστική αξιοποίηση… Ευτυχώς, τόσο η Πρέβελη όσο και ο Καϊάφας έχουν αναγεννηθεί σε σημαντικό βαθμό. Και τα σχέδια τουριστικής εκμετάλλευσης επίσης… Απαγόρευση του δασαρχείου Χανίων στο Κεδρόδασος. Το δασαρχείο Χανίων έχει αποφασίσει την απαγόρευση παραμονής παραθεριστών και λουόμενων στο πανέμορφο Κεδρόδασος, στο νοτιοανατολικό άκρο της Κρήτης. Η απόφαση αυτή, που έχει ληφθεί εδώ και αρκετούς μήνες, εντάσσεται στο πλαίσιο της προστασίας του Κεδρόδασους, στο οποίο τα σημάδια φθοράς είναι έντονα. Βέβαια, η φθορά αυτή, που είναι εμφανής στα κομμένα κλαδιά, οφείλεται και στην υπερβόσκηση. Επίσης, η παρέμβαση του Δασαρχείου με ενημερωτικές πινακίδες στον χώρο, είναι ελάχιστη. Παρόλα αυτά, θεωρήθηκε πως η καθολική απαγόρευση θα είναι θετική για τον τόπο στη λογική ότι αφέθηκε για καιρό ελεύθερο και τώρα πρέπει να προστατευθεί! Να σημειωθεί ότι από το ίδιο το Δασαρχείο δεν έχει γίνει καμία ενημερωτική εκστρατεία στα Χανιά για τη σημασία των αμμοθινών, των κέδρων κλπ. Αντιθέτως, το 2010, φίλοι της ελεύθερης κατασκήνωσης συντονίστηκαν και οργάνωσαν τον καθαρισμό της παραλίας. Σε ανακοίνωσή τους τότε τόνιζαν: «Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, λειτουργούμε ως ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες, καθαρίζουμε την παραλία και ενημερώνουμε τον κόσμο για τους κινδύνους και τα προβλήματα της περιοχής και φυσικά κατασκηνώνουμε προωθώντας την ιδέα και την πρακτική της ελεύθερης και υπεύθυνης κατασκήνωσης».
Powered by !JoomlaComment 3.25
3.25 Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved." |